Wat ik nou toch heb meegemaakt... Kris kwam op stal met de mededeling dat ik een bit in kreeg.. Ze vond dat ik moest wennen aan een bit omdat dat in de toekomst nuttig kon zijn. Ik ben bitloos ingereden en dat bevalt me eigenlijk wel uitstekend. Ik merk alleen wel de laatste tijd dat we met mijn sidepull hoofdstel soms wat miscommunicatie hebben.. Het hoofdstel schuift wat en dat zorgt ervoor dat ik soms niet snap wat Kris nou wil..echt bevorderlijk voor het rijden is dat niet dus Kris is op zoek gegaan naar andere bitloze optomingen.. De ervaring met sommige andere optomingen zorgt er voor dat Kris niet zeker weet of ik die andere optomingen wel fijn vindt.. Het hoofdstel wat ze uiteindelijk wil (met bloem) is fijn als ik meer ervaren ben dus vandaar dat ik nu aan een bit mag wennen..joepie.. Kris wil dus in de toekomst weer terug naar bitloos.
^ Daar sta ik dan, met mijn dubbelgebroken bustrens. Het deed geen zeer maar ik vond het wel erg onwennig...beetje koud ook.
^ Kris heeft er duidelijk meer moeite mee dan ik.. Ze voelde zich in het begin een beetje schuldig maar dat hoeft niet! Ze heeft een erg zachte hand met rijden dus ik vertrouw er op dat ze mijn gevoelige mond niet gaat beschadigen! Een bit is een communicatiemiddel en Kris gaat het niet als strafmmiddel gebruiken...
Baas, het komt wel goed.. ik leer zo snel..hier wen ik ook zo aan. Voordat we met bit gaan rijden komt de tandarts langs om mijn gebit te controleren maar hierover meer in een andere blog!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten