Zoals al eerder genoemd werden Kris en ik dikke vrienden. Ik was al een tijdje op mijn nieuwe stal toen Kristel met een paar van die rare, zwarte dingen voor op mijn rug kwam aanlopen.. Ze ging ze passen, zei ze, want ik had een lastig lijf om een goed zadel voor te vinden, vertelde ze er doodleuk achteraan... Je zou er bijna een complex van krijgen! Omdat ik volgens de baas nogal zou gaan veranderen van vorm en bespiering wilde ze niet een heel duur zadel.. ze had er een paar meegekregen van een winkel en ze had ook een paar zadels van mijn mede stalgenoten geprobeerd.. Bijna niks paste! Ik was te breed ofzo..en dat terwijl ik nog best iel was in dit stadium van mijn leven!
^ Dit zadel lag het minst beroerd maar nog steeds niet lekker.. Ik moest even passen in de bak en daarna wat rondlopen om te kijken of alles een beetje bleef liggen.. Kris was niet te spreken over dit zadel dus meteen maar weer teruggebracht naar de winkel.
^ Close-up van het niet goed liggende zadel..er kon een hele hand tussen en op mijn rug lag het ook niet zo mooi...
^ En lopen maar! Lekker draven, daar hou ik van! Alleen aan een longeerlijn vond ik het hier nog wel lastig..het was gelukkig maar een paar rondjes..alleen om te zien of het zadel een beetje bleef liggen...
Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij een Daaleman zadel van een stalgenoot die net een nieuwe had gekocht..ziet er niet uit maar ligt als een huis! Totdat ik dikke spierballen heb kunnen we het met dit zadel wel even uitzingen!
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten